بهترین صفحه نمایش گوشی و معرفی انواع صفحه نمایش گوشی

بهترین صفحه نمایش گوشی کدام است؟ هنگام خرید گوشی، کدام صفحه نمایش را انتخاب کنیم؟ در واقع یکی از مهم‌ترین بخش‌هایی که هنگام خرید گوشی باید به آن توجه داشته باشیم، نمایشگرست. انتخاب بهترین صفحه نمایش گوشی باعث می‌شود که هنگام استفاده طولانی از آن، چشممان اذیت نشود و محتواها را با کیفیت بالاتری تماشا کنیم. با ما در مجله ۱۹کالا همراه باشید، چراکه قرارست تمام عواملی که بر کیفیت نمایشگر اثر می‌گذارند را توضیح دهیم و در ادامه انواع صفحه نمایشگر گوشی را از نظر فناوری ساخت با یکدیگر مقایسه کنیم.

بهترین صفحه نمایش موبایل

عوامل زیادی تعیین کننده بهترین صفحه نمایش گوشی هستند. از بین این موارد می‌توان به اندازه صفحه نمایش، رزولوشن، طیف رنگی، تکنولوژی بکار رفته، میزان روشنایی، نرخ نوسازی و شیشه محافظ آن اشاره کرد که در این بخش توضیح مختصری درباره هر یک خواهیم داد:

روشنایی نمایشگر

یکی از مواردی که بعد از خرید گوشی اهمیت پیدا خواهد کرد، نور صفحه نمایش است. ممکنست این اتفاق برایتان رخ داده باشد که در رنج متوسط، یک گوشی نسبتاً خوب خریده‌اید، اما وقتی در فضای بیرون با آن کار می‌کنید با نور صفحه به مشکل بر می‌خورید، در اینجاست که مقدار روشنایی اهمیت زیادی پیدا می‌کند. میزان روشنایی معمولاً با واحد نیت اندازه‌گیری می‌شود. احتمالاً در بخش مشخصات، با این کلمه برخورد داشته‌اید، برای مثال این محصول حداکثر روشنایی نور، ۱۵۰۰ نیت را ارائه می‌دهد. این میزان باید به حدی باشد که نمایشگر نسبت به نور محیط، روشنای خوبی ارائه دهد تا برای چشم کاربر مشکل ایجاد نکند، مثلاً در سینما برای یک نمایشگر، روشنایی ۵۰ نیت هم می‌تواند کافی باشد، چون فضای محیط بسیار تاریک است. ولی زمانی که از گوشی صحبت می‌شود قضیه کمی فرق می‌کند. اگر در روشنایی روز از خانه خارج شوید، با روشنایی ۲۰۰ نیت ناچارید، در سایه بایستید و با زحمت فراوان با نمایشگر کار کنید، ولی اگر روشنایی بین ۴۰۰ تا ۵۰۰ نیت باشد، کمتر با مشکل مواجه خواهید شد. در حال حاضر بیشتر گوشی‌های خوب، حداکثر روشنایی بالای ۱۰۰۰ نیت را ارائه می‌دهند.

نسبت کنتراست نمایشگر چیست؟

اصطلاح دیگری که ممکن است به گوشتان خورده باشد، نسبت کنتراست است. نور نمایشگر را به ازای هر متر مربع (cd/m2) اندازه‌گیری می‌کنند. نسبت کنتراست حاصل تقسیم میزان نور سفید و نور سیاه است. به عنوان مثال، در یک نمایشگر نور سفید ۱۰۰cd/m2 و نور مشکی ۱cd/m 2 است که این یعنی نسبت کنتراست نمایشگر ۱۰۰:۱ است. رنگ مشکی معمولاً در نمایشگرهای ال‌سی‌دی کمی نور ساطع می‌کند و به رنگ خاکستری مایل می‌شود، این در حالیست که در نمایشگرهای امولد میزان نور مشکی حتی به صفر هم می‌رسد.

طراحی دوربین سلفی در نمایشگر

طراحی دوربین سلفی هم در گوشی‌های مختلف متفاوتست. سازندگان در تلاش‌اند تا با طراحی بهینه‌تر دوربین سلفی، نسبت صفحه نمایش به نمایشگر را بیشتر کنند. از‌این‌رو در حال حاضر شکل‌های مختلفی از دوربین سلفی داریم، به عنوان مثال: دوربین پاپ آپ، کشویی، کشویی دوگانه، قطره‌ای و هول-پانچ چند تا از طراحی‌های دوربین هستند که در گوشی‌های متعددی شاهد آن‌ها هستیم.

قیمت ویژه: ۵,۵۹۹,۰۰۰ تومان

گوشی شیائومی Redmi 10A ظرفیت ۶۴ رم ۴ گیگابایت

قیمت ویژه: ۶,۰۹۹,۰۰۰ تومان

گوشی سامسونگ Galaxy A14 ظرفیت ۶۴ رم ۴ گیگابایت

قیمت ویژه: ۵۴,۹۹۹,۰۰۰ تومان

گوشی سامسونگ Galaxy S22 Ultra 5G ظرفیت ۵۱۲ رم ۱۲ گیگابایت

قیمت ویژه: ۴,۱۳۹,۰۰۰ تومان

گوشی سامسونگ Galaxy A04e ظرفیت ۳۲ رم ۳ گیگابایت

قیمت ویژه: ۴۷,۷۹۹,۰۰۰ تومان

گوشی سامسونگ Galaxy S23 5G ظرفیت ۲۵۶ رم ۸ گیگابایت

قیمت ویژه: ۵,۰۹۹,۰۰۰ تومان

گوشی شیائومی Redmi 10A ظرفیت ۶۴ رم ۳ گیگابایت

نرخ نوسازی نمایشگر

عامل دیگری که در کیفیت نمایشگر نقش بسزایی دارد، نرخ نوسازیست. وقتی می‌گویند نرخ یک نمایشگر ۶۰ هرتزست، یعنی در هر ثانیه، نمایشگر ۶۰ بار رفرش می‌شود. مسلماً هر چه این نرخ بالاتر باشد، محتوای پخش شده در نمایشگر روان‌تر است. به عنوان مثال، در نمایشگری با نرخ نوسازی ۱۲۰ هرتز، کاربران در بازی‌های سنگین، اجرای روان‌تر و پیمایش در تب‌ها و سویچ بین برنامه‌های مختلف را تجربه خواهند کرد. اما از طرفی نرخ رفرش بالاتر، باتری بیشتری مصرف می‌کند که سازندگان برای این موضوع چاره‌ای اندیشیده‌اند و با ساخت فناوری‌های جدید، کمی این مشکل را برطرف کرده‌اند، به عنوان مثال، پنل LTPO امولد، ار نرخ نوسازی متغیر بهره می‌برد که بسته به شرایط، برای صرفه‌جویی در مصرف باتری، نرخ‌های کمتر را هم ارائه می‌دهد. رایج‌ترین حالت کاهش نرخ رفرش ریت در گوشی‌ها، رفتن از ۱۲۰ هرتز به ۶۰، ۲۴ و ۱۰ هرتز است. وقتی در حال تماشای عکس هستید، نرخ رفرش بالا، تنها شارژ بیشتری از دستگاه شما را مصرف می‌کند، در حالی که با نرخ پایین‌تر هم می‌توان به تماشای یک عکس ثابت، پرداخت.

طیف رنگی نمایشگر

درست است که نرخ نوسازی عامل مهمیست، اما نباید تنها آن را مد نظر قرار دهید، وقتی ارائه رنگ نمایشگر خوب نباشد. برای درک این موضوع، می‌توانید هم‌زمان از طریق لپ‌تاپ و گوشی خود یک محتوا را در یوتیوب تماشا کنید تا تفاوت رنگ نمایشگرها را بیشتر متوجه شوید. منظور از طیف رنگی، محدوده رنگیست که یک نمایشگر می‌تواند تولید کند و هر چه این طیف گسترده‌تر باشد بهترست، چون باعث می‌شود بتوانید محتواها را با کیفیت بالاتر و در محدوده دینامیکی بالا (HDR) ببینید. به عنوان مثال، نمایشگرهای امولد قادرند طیف گسنرده‌ای از رنگ‌ها را تولید کنند و همراه با روشنایی خوب صفحه، توجه بسیاری از کاربران را به خود جلب کنند.

رزولوشن، اندازه و محافظ صفحه نمایش

رزولوشن نمایشگر هم یکی از مهم‌ترین مواردیست که در کیفیت نمایشگر تاثیر زیادی می‌گذارد. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره انواع کیفیت نمایشگر، می‌توانید به مقاله رزولوشن گوشی چیست مراجعه کنید. هرچه نمایشگر یک گوشی کوچکتر باشد، آن دستگاه طبعاً کوچک‌تر بوده و راحت‌تر در دست گرفته می‌شود، ولی از آن طرف هم کاربر، فضای کمتری برای وب گردی و تماشای فیلم و سریال در اختیار دارد. مطمئناً محافظ‌ صفحه‌نمایش، مانند گوریلا گلس هم نقش به سزایی در انتخاب بهترین نمایشگر موبایل دارد و می تواند از آن به عنوان یکی از معیار های انتخاب نگاه کرد، چراکه می‌تواند بسته به نوعی که دارند از نمایشگر در برابر ضربه محافظت کند، برای آشنایی با انواع گوریلاگلس مقاله آن را مطالعه کنید، اما مهم‌ترین عامل که در این مقاله قصد داریم درباره آن صحبت کنیم، نوع فنآوری نمایشگرست، پس در ادامه برای یافتن بهترین صفحه نمایش موبایل همراه ما باشید…

انواع صفحه نمایش گوشی

بهترین صفحه نمایش گوشی ۲۰۲۲ کدامست و کاربران ترجیح می‌دهند کدام را انتخاب کنند؟ این روزها، طیف گسترده‌ای از گوشی‌های هوشمند در بازار موجودست که بهترست حتماً قبل از خرید درباره نوع نمایشگر، اطلاعاتی داشته باشیم تا بتوانیم بهتر انتخاب کنیم.

انواع مختلفی از صفحه نمایش ها وجود دارد که در حال حاضر در ساخت گوشی‌های هوشمند مورد استفاده قرار می‌گیرد. از جمله این صفحه نمایش ها می‌توان بهLCD, OLED, AMOLED, Super AMOLED, TFT, IPS و نوعی که دیگر این روزها در ساخت گوشی‌های هوشمند کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد مثل TFT-LCD اشاره کرد. رایج ترین نوع صفحه نمایشی که در این روزها در ساخت گوشی‌های میان‌رده مورد استفاده قرار می‌گیرد IPS-LCD است؛ اما چه کیفیت تصویری را ارائه می‌دهد؟ LCD به معنای صفحه نمایش کریستال مایع است.

به این معنی است که کریستال‌های مایع توسط نور پشت زمینه روشن می‌شوند. قیمت پایین و فراوانی این نوع صفحه نمایش آن را به یکی از صفحه نمایش‌های شناخته شده برای گوشی‌های هوشمند و بسیاری از دستگاه‌های دیگر تبدیل کرده است.

از آنجایی که کل صفحه نمایش با نور پشت زمینه روشن می‌شود صفحه نمایش‌های LCD در نور خورشید نیز به خوبی عمل می‌کنند؛ اما نسبت به نمایشگر‌هایی که نیاز به نور پشت زمینه ندارند به طور بالقوه رنگ‌های به نسبت کمتر واقعی‌تری را ارائه می‌دهند. در حوزه‌های تلفن همراه نیز می‌توانید نمایشگر‌های TFT و IPS را ببینید؛ اما این نوع نمایشگر‌های ال سی دی به چه معنا هستند و چه کاربردی دارند:

در بین برندهای مختلف، سازندگانی مانند اپل و سامسونگ وجود دارند که هزینه‌های هنگفتی جهت ارتقای نمایشگرها، صرف کرده‌اند. امروزه شاهد نمایشگرهای زیادی از جمله tft ،IPS ،amoled ،oled ،Super Amoled و… هستیم که هر کدام در عین اینکه تکنولوژی مخصوص به خود را دارند، مزایا و معایب خاص خودشان را هم دارند که اگر آن‌ها را بشناسید، در انتخاب گوشی به شما کمک می‌کند.

نمایشگر TFT

نمایشگرهای TFT یا Thin-Film-Transiator (ترانزیستور لایه نازک)، از نوع LCD هستند. این نمایشگر که در حال حاضر در تلویزیون، کامپیوتر و گوشی‌ها نیز یافت می‌شود، دارای دو عنصر اصلی خازن و ترانزیستورست، به این صورت که هر پیکسل به یک خازن و یک ترانزیستور متصل می‌شود تا به وسیله آن‌ها شارژ شود. به طور کل، انرژی که در این نوع نمایشگر مصرف می‌شود نسبت به ال‌سی‌دی‌های معمولی کمترست. به دلیل هزینه کمتر، نمایشگرهای TFT رایج‌ترین صفحه نمایش بکار رفته در گوشی‌های هوشمند اقتصادی محسوب می‌شوند و در مقایسه با LCDهای معمولی، کیفیت بالاتر و رزولوشن بیشتری ارائه می‌دهند.

نقطه ضعف این نمایشگر، قرارگرفتن در معرض نور مستقیم خورشیدست که در این مواقع، نور زیادی ارائه نمی‌دهد. این نمایشگر نسبت به دلیل وجود لایه نوری پس زمینه، انرژی بیشتری مصرف می‌کند، اما از آنجایی که برای ساخت آن هزینه کمتری مصرف می‌شود، در گوشی‌های هوشمند مقرون‌به‌صرفه، زیاد دیده می‌شود… همان طور که گفته شد TFT به معنای تکنولوژی ترانزیستور فیلم نازک است. در واقع یک نسخه پیشرفته‌تر از LCD است که از ماتریکس‌های فعال (همانند AM در صفحه نمایش AMOLED) استفاده می‌کند. ماتریس فعال به این معنی است که هر پیکسل به صورت جداگانه به ترانزیستور و خازن وصل می‌شود.

مهمترین مزیت نمایشگر‌های TFT هزینه ساخت کم آنها و کانترست بالاتر در مقایسه با LCDهای قدیمی است. از جمله مهمترین معایب آن نیز می‌توان گفت که نسبت به سایر LCD‌ها شارژ بیشتری مصرف می‌کند و همچنین زاویه دید و تولید رنگ محدودتری دارند. به این دلایل و به دلیل ساخته شدن ال سی دی‌های مقرون‌به‌صرفه‌تر امروزه از این ال سی دی‌ها کمتر استفاده می‌شود.

نمایشگرهای IPS

IPS مخفف In-Plane Switching است. در واقع می توان گفت که همان TFT LCD است که ارتقاء یافته است؛ که نسبت به آنها تقریبا رنگ‌های بهتر و زاویه دید بهتری را ارائه می‌دهند. این کار با استفاده از دو ترانزیستور برای هر پیکسل با ارائه یک نور پس زمینه قوی‌تر حاصل شده است؛ اما یکی از معایب آن این است که نسبت به سایر نمایشگر‌های غیر ال سی دی مصرف باتری بیشتری دارد؛ اما بازهم نسبت به نمایشگر‌های TFT شارژ کمتری مصرف می‌کنند. IPS نسخه ارتقاء یافته TFT است که به جای یک ترانزیستور از دو ترانزیستور بهره می‌برد و به همین دلیل انرژی‌ای که مصرف می‌کند، کمی بیشترست. IPS می‌تواند طیف گسترده‌تری از رنگ‌ها را نشان دهد، به طوریکه حتی رنگ سفید را بهتر از نمایشگر امولد به نمایش می‌گذارد. همچنین زاویه دید در این نمایشگر نسبت به TFT بیشترست.

ممکن است مخفف‌های دیگری را در این حوزه دیده باشید مثل IPS-NEO، در واقع این تکنولوژی توسط JDI تولید شده و ادعا می‌کند که نور ساطع شده از پشت زمینه را از بین برده است. سایر قابلیت‌های آن همانند سایر پنل نمایشگرهای IPS- LCD است. صفحه‌نمایش‌های لمسی دو نوع هستند: صفحه نمایش لمسی‌خازنی و صفحه نمایش لمسی مقاومتی.

نقطه ضعف این نمایشگر اینست که چون به وسیله یک لایه نور پس‌زمینه، سطح کاملی از نمایشگر روشن می‌شود، رنگ مشکی کمی به خاکستری متمایل بوده و نسبت به مدل قبلی هم کمی گران‌ترست. برای آشنایی بیشتر با این نمایشگر می‌توانید به مقاله IPS چیست مراجعه کنید.

بعد از نمایشگرهای LCD، نمایشگرهای جدیدی به اسم LED وارد بازار شده‌اند که در عین اینکه کیفیت بالاتری دارند، انرژی کمتری نیز مصرف می‌کنند. نمایشگرهای اولد و امولد دو مورد از رایج‌ترین‌ها هستند که در ادامه به برخی از مدل‌های آن اشاره خواهیم کرد.

نمایشگرهای اولد

این تکنولوژی OLED لایه‌ای از مواد ارگانیک برپایه کربن است که بین دو لایه مواد رسانا قرار گرفته است. این مواد بین شیشه بالا و شیشه پایین قرار می‌گیرد. زمانی که پالس الکتریکی بین دو لایه ایجاد می‌شود نور الکترومغناطیس طبیعی مستقیما از مواد آلی یا ارگانیک که در بین این دو لایه قرار دارد تولید می‌شود. میزان رنگ و روشنایی می‌تواند بسته به پالس الکتریکی متفاوت باشد. در مقایسه با صفحه نمایش های LCD این نوع صفحه نمایش‌ها به دلیل تولید رنگ‌های استثنایی خود همچنین پاسخ سریع به لمس و زاویه دید گسترده‌تر و وزن سبک خود به مراتب بهتر هستند.

نمایشگرهای اولد برخلاف LCDها نیازی به لایه نوری پس‌زمینه ندارند و همین باعث می‌شود ضخامت و در نتیجه وزن کمتری داشته باشند و همچنین انرژی کمتری مصرف کنند. در نمایشگر اولد از مواد آلی (معمولاً کربن) استفاده شده که در بین دو صفحه رسانای آند و کاتد قرار گرفته، با عبور جریان بین این دو صفحه رسانا، نور ساطع می‌شود و در نتیجه نمایشگر روشن می‌شود.

این نمایشگر تنها در تلویزیون‌ها دیده نمی‌شود، بلکه شاهد آن در ساعت‌های هوشمند پرطرفداری نظیر سری گلکسی واچ و همچنین گوشی‌های پرچمدار سامسونگ و آیفون نیز بوده‌ایم. درست است که اولدها نسبت به نمایشگرهای LCD کیفیت و نسبت کنتراست بالاتری دارند، اما از آنجاییکه هزینه بیشتری صرف ساخت آن‌ها می‌شود، شرکت‌ها بیشتر، برای تولید گوشی‌های بالارده و پرچمدار خود از آنها استفاده می‌کنند. از آنجایی که پیکسل‌های سیاه در صفحه نمایش‌های OLED خاموش هستند نسبت کانترست نیز نسبت به نمایشگرهای LCD بالاتر است.

نمایشگر امولد

AMOLED به مخفف Active Matrix Organic Light-Emitting Diode و معنای دیود انتشار نور ارگانیک ماتریکس فعال است. OLED یک ماده ارگانیک است که همان طور که از اسم آن مشخص است، زمانی که جریان از آن عبور می‌کند نور را منتشر می‌کند. در مقایسه با پنل‌های LCD که پشت زمینه‌ای همیشه روشن دارند، صفحه نمایش OLED همیشه خاموش است مگر اینکه پیکسل‌ها به طور جداگانه تحت تاثیر نیروی برق قرار گیرند.

این نمایشگر نوعی ال‌ای‌دیست و به همین جهت نیازی به لایه نوری پس زمینه ندارد. امولد شباهت بسیار زیادی با اولد دارد و در گوشی‌ها و تبلت‌های زیادی دیده می‌شود و به این دلیل که رنگ مشکی را عالی نشان می‌دهد، نسبت کنتراست خیلی خوبی دارد. اگر می‌خواهید در مورد این فنآوری اطلاعات بیشتری کسب کنید، به مقاله معرفی صفحه نمایش سوپر امولد مراجعه کنید.

به طور کل، پشتیبانی از طیف وسیعی از رنگ‌ها، زاویه دید گسترده و مصرف انرژی پایین، مواردی هستند که باعث می‌شود نمایشگرهای امولد مورد توجه سازندگان قرار بگیرند. عیب این نمایشگر هم اینست که رنگ سفید را به صورت خالص نشان نمی‌دهد و هزینه ساخت آن نسبت به ال‌سی‌دی بیشترست. از جمله مزایای این نوع صفحه نمایش‌ها این است که می‌توانند با ضخامت کمتر (به این دلیل که نیازی به یک لایه برای پشت زمینه روشن ندارند) همچنین به صورت انعطاف‌پذیر نیز ساخته شوند. در ادامه به برخی از مزایا و معایب آنها اشاره خواهیم کرد.

نمایشگر سوپر امولد

این نمایشگر را سامسونگ توسعه داده و تفاوت چندانی به‌خصوص در کیفیت رنگ با امولد ندارد. از آنجایی که سنسور لمسی درون خود صفحه‌نمایش ادغام شده، حسگر لمسی بسیار دقیق‌ترست. این نمایشگر را می‌توان در گوشی‌های میان‌رده و بالارده سامسونگ و همچنین برخی برندهای دیگر هم دید. نسخه ارتقا یافته این نمایشگر، سوپرامولد پلاس است که باریک‌تر و روشن‌تر از سوپرامولدست و با وضوح بهتری که ارائه می‌دهد، می‌تواند تجربه تماشای بهتری نسبت به امولد فراهم کند…

Super AMOLED نامی است که توسط سامسونگ برای صفحه نمایش‌های ساخت این شرکت ارائه شده است که قبلا تنها در ساخت گوشی‌های تراز اول یا پرچمدار این شرکت مشاهده می‌شد؛ اما امروزه در ساخت بسیاری از گوشی‌های دیگر نیز راه پیدا کرده است.

همانند صفحه نمایش های IPS LCDs، نمایشگر های Super AMOLED به جای ایجاد یک لایه حساس به لمس مجزا، روی خود صفحه حاوی  سنسور‌های حساس به لمس هستند. در نتیجه صفحه‌نمایش‌های Super AMOLED نسبت به نمایشگر‌های AMOLED در نور مستقیم آفتاب عملکرد بهتری داشته و همچنین انرژی کمتری هم مصرف می‌کند.

همانطور که از اسم آن مشخص است، همچنین استفاده از سنسورها روی صفحه نمایش به جای ایجاد یک لایه جداگانه حساس به لمس Super AMOLED را به یکی از باریک‌ترین نمایشگر‌ها تبدیل کرده و همچنین نسبت به AMOLED نیز پاسخ به لمس سریع‌تری دارد.

نمایشگر Haptic/Tactile

این فنآوری خاص گوشی‌های نوکیا و بلک‌بریست و بیشتر بر روی دقت لمسی بالای نمایشگر متمرکزست. به این صورت که هنگام تایپ کردن در بازخورد لمسی، به سرعت واکنش نشان می‌دهد.

نمایشگر رتینا

Retina نام دیگری است که توسط شرکت اپل برای یکی دیگر از انواع صفحه نمایش اختصاص یافته است، در واقع این نوع صفحه نمایش ویژگی خاصی ندارد به غیر از اینکه این نوع صفحه نمایش رزولوشنی را ارائه می‌دهد که چشم انسان از یک فاصله مشخص به بعد قادر به تشخیص پیکسل‌های مجزاء نیست. این نوع صفحه نمایش دارای تراکم پیکسلی ۳۰۰ppi یا بیشتر است؛ اما این را باید در نظر داشت که میزان سنجش پیکسل توسط شرکت اپل با سایر شرکت‌ها فرق می‌کند. به روشنی این مقیاس با تغییر اندازه صفحه نمایش و رزولوشن نمایشگر تغییر خواهد کرد. به طور کلی اگر بخواهیم درباره رتینا صحبت کنیم، باید بگوییم که نوعی نمایشگر ال سی دیست که تراکم پیکسلی آن را نمی‌توانیم با چشم عادی ببینیم. این نمایشگر اولین بار در آیفون ۴ دیده شد.  

در حال حاضر انواع مختلفی از رتینا مانند: لیکوئید رتینا، سوپر رتینا و سوپر رتینا XDR در گوشی‌های آیفون و همچنین محصولات دیگر این برند استفاده می‌شود. نمایشگرهای سوپر رتینا از نوع اولد هستند و کنتراست فوق‌العاده بالاتر و همچنین وضوح بهتری را از خود نشان می‌دهند. این صفحه نمایش “شبکیه چشم” نامیده شده، زیرا پیکسل‌های آن نمی‌توانند به صورت جداگانه توسط چشم انسان شناسایی شوند، بنابراین صفحه نمایش فوق‌العاده شارپ و درخشان است.

صفحه نمایش لمسی مقاومتی (Resistive Touchscreen LCD)

نمایشگر های لمسی مقاومتی از دو لایه مواد رسانا تشکیل شده‌اند که بین آنها خلع وجود دارد که به عنوان یک مقاومت عمل می‌کند در هنگام لمس یک نمایشگر مقاومتی در نقطه تماس دو لایه به هم اتصال برقرار می‌کنند و یک جریان در محل تماس برقرار می‌شود.

این اطلاعات توسط چیپست و پردازنده تشخیص داده شده و به سیستم عامل انتقال داده می‌شود و در نتیجه یک عمل یا رویدادی را در نقطه تماس راه اندازی می‌کند؛ اما صفحه نمایش لمسی مقاومتی کندتر از صفحه نمایش لمسی خازنی است و اغلب برای شناسایی لمس دقیق نیاز به یک قلم دارد. این نوع صفحه‌نمایش تنها در گوشی‌های قدیمی پایین رده و تنها با قابلیت لمس مورد استفاده قرار گرفته است.

نمایشگر LCD لمسی خازنی Capacitive Touchsceen LCD

این صفحه نمایش دارای یک لایه شیشه‌ای بوده که در یک رسانای شفاف پیچیده شده است. زمانی که این نوع صفحه‌نمایش توسط دست انسان لمس می‌شود یک انقطاع در میدان الکترواستاتیک صفحه‌ها ایجاد می‌شود (که به عنوان یک تغییر در ظرفیت الکتریکی قابل اندازه‌گیری است) که این تغییر توسط پردازنده یا چیپست شناسایی شده و در نتیجه سیستم عامل را مجبور می‌کند.

که متعاقباً عمل و رویدادی را راه‌اندازی کند. صفحه نمایش‌های لمسی خازنی نسبت به صفحه نمایش‌های لمسی مقاومتی به لمس انسان بهتر پاسخ می‌دهد و نتیجه تجربه بهتری در این مورد برای کاربر ارائه می‌شود. این نوع صفحه نمایش در حال حاضر در اکثر گوشی‌های هوشمند مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مقایسه نمایشگرها

برای اینکه بهتر بتوانید، تفاوت نمایشگرها را متوجه شوید، ما چند مدل از رایج‌ترین مقایسه‌ها را برای شما آماده کرده‌ایم تا هنگام خرید، انتخاب بهتری داشته باشید…

مقایسه نمایشگر TFT با IPS

بین صفحه نمایش tft یا IPS کدامیک بهترست؟ نمایشگرهای IPS زاویه دید بیشتری دارند و نسبت کنتراست آن‌ها نیز بالاترست. به دلیل پاسخگویی سریع‌تر، اگر قرار باشد گیمرها یکی از این دو را انتخاب کنند، نمایشگر IPS را انتخاب می‌کنند. البته خود IPSها نسبت به نمایشگرهای LED آهسته‌ترند و به همین علت، برای بازی‌های تیراندازی توصیه نمی‌شوند. عیب نمایشگر IPS نسبت به TFT این است که هزینه ساخت بیشتری دارد و همچنین انرژی بیشتری مصرف می‌کند.

مقایسه نمایشگر TFT و سوپر امولد

نمایشگر tft lcd بهتر است یا Super Amoled؟ در پاسخ به این سوال باید بگوییم که نمایشگرهای تی اف تی، در گوشی‌های اقتصادی بکار برده می‌شوند و سوپرامولد، نمایشگریست که به دلیل هزینه ساخت بالاتر، در گوشی‌های میان رده و بالاتر از آن دیده می‌شود. بنابراین، برای پاسخ به این سوال، باید در ابتدا مشخص کنید که می‌خواهید چه کلاسی را مد نظر قرار دهید. نمایشگرهای LCD به دلیل اینکه نیاز به یک لایه نور پس زمینه دارند، ضخیم‌ترند و انرژی بیشتری مصرف می‌کنند، این در حالیست که نمایشگرهای LED مانند امولدها به دلیل اینکه خودشان قادرند نور تولید کنند، باریک‌ترند و در نتیجه انعطاف پذیری بیشتری دارند. نمایشگرهای ال‌ای‌دی به این دلیل که انرژی کمتری مصرف می‌کنند می‌توانند از نمایشگر همیشه روشن، همانند چیزی که در ساعت‌های هوشمند پرطرفدار دیده می‌شود، پشتیبانی کنند.

صفحه نمایش‌های AMOLED همچنین مقدار بازخوانی سریع‌تری دارند، اما نسبت به نمایشگر های LCD با نور پس‌زمینه در نور مستقیم آفتاب به خوبی قابل دیدن نیستند. همچنین سوختن صفحه‌نمایش و تخریب دیودها را نیز می‌بایست در نظر گرفت (به این دلیل که ارگانیک هستند).

برخی از کاربران نیز سوال می‌کنند که صفحه نمایش tft بهترست یا Super Amoled باید گفت که مزایای نمایشگر سوپر امولد بسیار بیشترست، ولی به دلیل اینکه قیمت بسیار بالاتری دارد، برخی از سازندگان در تولید گوشی‌های ارزان قیمت خود نمایشگر tft را ترجیح می‌دهند تا به این صورت قیمت تمام شده محصول را کاهش دهند.

مقایسه نمایشگر اولد و امولد

تفاوت صفحه نمایش oled با amoled چیست؟ فنآوری امولد بسیار شبیه به اولدست با این تفاوت که نمایشگرهای امولد، مصرف انرژی کمتر و سرعت پاسخگویی سریع‌تری دارند؛ همچنین این نمایشگر انعطاف‌پذیرترست. رنگ‌های مشکی در این نمایشگر به صورت واقعی‌تر نشان داده می‌شوند، چون هر پیکسلی که لازم باشد، به صورت جداگانه فعال می‌شود و پیکسل‌های دیگر به طور کامل خاموش هستند. البته هزینه ساخت نمایشگرهای امولد نسبت به اولد بیشترست.

مقایسه نمایشگر IPS و امولد

صفحه نمایش amoled یا IPS کدام یک بهتر است؟ این دو نمایشگر در برخی زمینه‌ها با یکدیگر تفاوت داشته و با این وجود در برخی زمینه‌ها هم شباهت‌هایی با هم دارند. اگر رنگ‌های مشکی عمیق‌تر و رنگ‌های روشن‌تر را ترجیح می‌دهید، پیشنهاد ما به شما امولدست، اما اگر عکس‌های واضح‌تر را در نظر می‌گیرید، آی‌پی‌اس هم می‌تواند گزینه مناسبی باشد.

اگرچه هزینه بیشتری برای ساخت نمایشگر‌های امولد صرف می‌شود، اما چون انرژی کمتری مصرف می‌کنند و کیفیت بهتری به‌خصوص در زمینه رنگ‌ها ارائه می‌دهند، خیلی از کاربران این نمایشگر را ترجیح می‌دهند…

بهترین صفحه نمایش گوشی میان رده

گوشی‌های میان‌رده معمولاً در بازه قیمتی ۳۰۰ تا ۵۰۰ دلار قرار می‌گیرند. سازندگانی مانند شیائومی و هواوی و… سعی بر این دارند که باتوجه به قیمتی که برای گوشی در نظر می‌گیرند، قابلیت‌های زیادی ارائه دهند. حتی برخی از این گوشی‌ها مانند پوکو X4 پرو، به عنوان قاتل گوشی‌های پرچمدار در نظر گرفته می‌شوند، چون از امکاناتی بهره می‌برند که در مدل‌های گران قیمت‌تر هم دیده می‌شود.   در بخش نمایشگر گوشی‌های میان‌رده، می‌توان مشخصات بسیار خوبی پیدا کرد. به عنوان مثال، در برخی از این مدل‌ها، شاهد نرخ نوسازی ۱۲۰ هرتز، حداکثر روشنایی بیشتر از ۱۰۰۰ نیت، محافظ گوریلا گلس و فنآوری‌های خوبی نطیر امولدها هستیم… در بین گوشی‌های سامسونگ، گلکسی A53 به عنوان یک گوشی میان‌رده از نمایشگر سوپر امولد برخوردارست و همچنین نمایشگر گوشی ردمی نوت ۱۱ پرو شیائومی هم از همین نوع است. البته نمایشگرهای امولد و اولد نیز خوب هستند که به عنوان نمونه، به ترتیب در گوشی‌های پوکو X4 پرو و گوگل پیکسل ۶a یافت می‌شوند. بنابراین، وقتی صحبت از بهترین صفحه نمایش گوشی میان رده به میان می‌آید، می‌توانیم نمایشگرهای خوبی نظیر امولد را نام ببریم.

صفحه نمایش گوشی سامسونگ

شرکت سامسونگ، به عنوان یکی از توسعه‌دهندگان اصلی امولد شناخته می‌شود و اگر درباره محصولات این شرکت تحقیق کنید، متوجه می‌شوید که صفحه نمایش گوشی سامسونگ اکثراً از این نوع است. همانطور که پیش‌تر گفتیم، سوپر امولد توسط همین شرکت توسعه یافته است. نمایشگرهای امولد برخلاف نمایشگرهای LCD، عمق رنگ مشکی را بهتر نشان می‌دهند، میزان کنتراست آن‌ها بالاترست و انرژی کمتری مصرف می‌کنند که می‌تواند برای عمر باتری بسیار مفید باشد.

برای اینکه تفاوتی بین گوشی‌های پرچمدار و دیگر گوشی‌ها باشد، این نمایشگر در نسخه‌های مختلفی ساخته می‌شود. به عنوان مثال، گوشی‌ پرچمدار گلکسی S22 اولترا از بهترین صفحه نمایش گوشی سامسونگ یعنی نمایشگر Dynamic AMOLED 2X بهره برده که هم از محتوای HDR10+ پشتیبانی می‌کند و هم حداقل میزان نور آبی را که برای چشم مضر هست را دارد. بنابراین، این نمایشگر را می‌توان به عنوان بهترین صفحه نمایش گوشی برای چشم هم در نظر گرفت.

بهترین صفحه نمایش گوشی شیائومی

همانطور که می‌دانید، شرکت‌های سازنده گوشی‌های چینی، اگر قرار باشد گوشی مقرون‌به‌صرفه‌ای وارد بازار کنند، سعی می‌کنند تعادل را بین قابلیت‌ها و امکانات آن رعایت کنند تا کاربران بتوانند با خریدی که انجام می‌دهند، بیشترین بهره را از دستگاه هوشمند خود ببرند. بنابراین، شما می‌توانید بهترین صفحه نمایش گوشی شیائومی را در مدل‌های زیادی ببینید. به عنوان مثال، صفحه نمایش امولد در گوشی‌هایی نظیر: ردمی نوت ۱۱T پرو و ردمی نوت ۱۰ پرو دیده می‌شود. همچنین شاهد وجود نمایشگری نظیر LTPO AMOLED سوپر امولد، به ترتیب در شیائومی ۱۲ پرو و ردمی نوت ۱۰ پرومکس هستیم.

امیدواریم که این مقاله شما را در انتخاب صفحه نمایش یاری دهد؛ چراکه هدف ما این بود که به شما کمک کنیم تا هنگام خرید گوشی، بهترین را انتخاب کنید. با توجه به نکاتی که گفتیم، از نظر شما صفحه نمایش IPS بهتر است یا Super Amoled در حال حاضر نمایشگر گوشی شما از چه نوعیست؟ آیا از آن رضایت دارید؟ تجربیات خود در رابطه با نمایشگرهای مختلف را با دوستان خود به اشتراک گذارید.