عبور دنباله‌دار بین‌ستاره‌ای Borisov از منظومه شمسی؛ نزدیکترین فاصله به زمین
در تاریخ ۳۰ اوت ۲۰۱۹، ستاره‌شناسان ناسا، ESA و شبکه ISON از کشف ستاره دنباله‌دار بین ستاره‌ای به نام C/2019 Q4 (2I/Borisov خبر دادند. اخبار این شیء با هیجان زیادی روبرو شد، زیرا تنها دومین شیء بین ستاره‌ای بود که توسط اخترشناسان کشف شد. اولین مورد از این گونه اجرام آسمانی اسرارآمیز Oumuamua نام دارد که اخترشناسان هنوز در مورد وجود آن مردد هستند.
عبور دنباله‌دار بین‌ستاره‌ای Borisov از منظومه شمسی؛ نزدیکترین فاصله به زمین
پس از انتظار زیاد و چندین مشاهده پی‌در‌پی، مشخص شده که ۲I / Borisov در حال رسیدن به نزدیکترین فاصله خود از زمین است. به همین دلیل تیمی از اخترشناسان و فیزیکدانان دانشگاه ییل، تصویری از این دنباله‌دار را ضبط کردند؛ اما کاملاً واضح نیست.
این تصویر نشان می‌دهد که این ستاره همچنان که به خورشید نزدیک می‌شود دنباله‌ای را تشکیل داده و حتی به ستاره‌شناسان این امکان را می‌دهد تا اندازه بگیرند که دنباله آن چه قدر رشد داشته است. بر اساس تصویری گرفته شده از آن، ستاره‌شناسان تخمین می‌زنند که دم دنباله‌دار تقریباً ۱۶۰،۰۰۰ کیلومتر (۱۰۰،۰۰۰ مایل) مسافت دارد. برای درک بهتر اندازه این ستاره، می‌توان گفت که قطر زمین برابر با ۱۲،۷۴۲ کیلومتر (۷۹۱۷٫۵ مایل) است، در نتیجه می‌توان گفت که دم «بوریسف» ۱۴ برابر قطر زمین است.
Borisovستاره دنباله‌دار بین ستاره‌ای
خاطر نشان می‌شود که قطر هسته جامد این دنباله‌دار تنها ۱٫۶ کیلومتر (یک مایل) است. همانند تمام ستاره‌های دنباله‌دار، مواد منجمد موجود در هسته (مواد فرار مانند آب منجمد، دی اکسید کربن و غیره) با نزدیک شدن به خورشید شروع به تصعید شدن می‌کنند. سپس این مواد تصعید شده در ترکیب با گرد و غبار حاصل از سطح یک پوشش گازی را تشکیل داده که دنباله را شکل می‌دهد.
زمان کشف این ستاره برای اولین بار در تابستان گذشته بود، در این زمان، ستاره‌شناسان توانستند در دو نوبت تصاویر ۲I / Borisov را ضبط کنند. اولین تصویر ثبت شده از این جرم آسمانی که تأیید کرد یک دنباله‌دار است؛ توسط اخترشناسان با استفاده از تلسکوپ طیف‌نگار چند منظوره جمینی در ۹ تا ۱۰ سپتامبر گرفته شد.
تصویر بعدی از این ستاره دنباله‌دار در تاریخ ۱۲ اکتبر توسط تیمی از دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس (UCLA) با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل ضبط شده است. در آن زمان، ۲I / Borisov در فاصله ۴۱۸ میلیون کیلومتری (۲۶۰ میلیون مایل) خود با زمین قرار داشت. تصاویر نشان دهنده پیشرفت تصعید مواد هسته ۲I / Borisov و تشکیل دم آن بود که در این مرحله خیلی طولانی شده بود.
۲I / Borisov در تاریخ ۸ دسامبر به نزدیکترین نقطه در مدار خود به خورشید (پرهیلون) خواهد رسید و در نزدیکی لبه داخلی کمربند ستارک قرار خواهد گرفت. در نزدیکترین فاصله خود به زمین (در اواخر ماه دسامبر)، با مسافتی بیش از ۳۰۰ میلیون کیلومتر (۱۹۰ میلیون مایل) از ما عبور خواهد کرد. این فاصله تقریباً دو برابر فاصله زمین تا خورشید برآورد می‌شود.
در این مرحله از مدار مریخ عبور خواهد کرد و این بدان معنی است که هیچ تهدیدی برای زمین نخواهد داشت.
در این مرحله از مدار مریخ عبور خواهد کرد و این بدان معنی است که هیچ تهدیدی برای زمین نخواهد داشت. به رغم این واقعیت که اخترشناسان اخیراً اثری از سیانید موجود در این ستاره دنباله‌دار را کشف کردند؛ اما خاطر نشان کرده‌اند که خطری برای زمین ندارد.
این دنباله‌دار و دنباله‌دار قبلی به نام ‘اومواموا، آگاهی نسبت به وجود اجرام بین ستاره‌ای در سیستم ما و چگونگی عبور منظم آنها را بالا برده است. در سال‌های آینده، آژانس‌های فضایی در سرتاسر جهان امیدوار هستند که بتوانند مأموریت‌هایی را برای رهگیری و مطالعه یکی از آنها تنظیم کنند. این موارد شامل ماموریت رهگیری دنباله‌دار ESA بوده که قرار است در سال ۲۰۲۸ پرتاب شود.
