کشف رابطه صمیمی و شگفت آور سیاهچالهها و کهکشان‌های میزبان
یک مطالعه جدید در مورد تعامل کهکشان‌ها با سیاهچاله‌های بسیار گسترده در مراکز آنها انجام شده است. اخترشناسان تصور می‌کنند هر کهکشان منطقه‌ای فوق‌العاده متراکم یا همان سیاهچاله را در مرکز خود دارد. بنابراین بسیاری از این سیاهچالهها، به عنوان هسته‌های کهکشانی فعال (AGN) شناخته می‌شوند، اما هنوز سوالات زیادی در مورد رابطه AGNها و کهکشان‌هایی که آنها را احاطه کرده‌اند، وجود دارد.
شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای ماهیت واقعی این ارتباط پیچیده را آشکار می‌کند. پریاموادا ناتاراجان؛ نویسنده و استاد مطالعات فیزیک و اخترفیزیک در دانشگاه ییل، در مورد این رابطه گفته: «به نظر می‌رسد آنها یکدیگر را کنترل و تنظیم می کنند.»
محققان، شبیه‌سازی‌های پیچیده رایانه‌ای به نام ROMULUS25 و ROMULUSC را اجرا کرده‌اند که رفتار کهکشان‌ها را از Big Bang تا امروز مدل‌سازی می‌کند؛
نتایج این مدل‌سازی بسیار شگفت‌انگیز است:
سیاهچاله ها و میزبان‌های کهکشانی آنها با هم رشد می‌کنند و میزان سرعت تشکیل ستاره‌ها مستقیماً با میزان سرعت سیاه چاله‌ها ارتباط دارد. این یافته‌ها نوعی رقص بین سیاهچالهها و کهکشان‌هایی را که میزبان آنها هستند را نقاشی می‌کنند که شگفت‌انگیز و خارق‌العاده است. دانشمندان امیدوارند که شبیه سازی‌های دیگری را انجام دهند که به بررسی مشخصات این رابطه می پردازند.
با توجه به تصویر خشنی که ما از سیاهچالهها داریم آنها را مانند یک جاروبرقی مرکزی و بزرگ در هر کهکشان می‌دانیم که همه چیز و تمامی نورها را می‌بعلد اما شواهد جدید نشان می‌دهد که گویی وجودشان برای رشد خود ستاره‌ها نیز بسیار ضروری و مهم است.
شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای کهکشان‌ها ممکن است به عنوان جالب‌ترین یافته در علم اخترشناسی، احساس نشوند؛ اما یک روش مهم برای انسان است تا قادر به درک و شناخت فرآیندهای رخ داده در بازه‌های زمانی به مراتب طولانی‌تر از طول عمر خود باشد. این محاسبات اساسی برای درک ما از جهان و نحوه شکل‌گیری و تکامل ساختارها در داخل آن بسیار مفید هستند.
