اGJ 3512b؛ سیاره غول‌پیکری که تمام ایده‌های شکل‌گیری سیارات را به چالش کشیده است
اGJ 3512b سیاره‌ای است که تقریباً ۲۸۴ تریلیون کیلومتر از زمین فاصله دارد. اGJ 3512b یکی از سیاره‌های غول‌پیکر به شمار می‌رود. با توجه به برخی از ایده‌های حال حاضر در مورد سیارات و چگونگی شکل‌گیری آنها، این سیاره نباید وجود داشته باشد. اطلاعات پیرامون این کشف در تاریخ سپتامبر ۲۷ سال ۲۰۱۹ در مجله علوم منتشر شده است. در رابطه با GJ 3512b و اندازه بزرگی آن در مقایسه با یکی از ستاره‌هایی که در مدار آن قرار دارد یا کوتوله قرمز نوع M، ابهام وجود دارد. این نوع ستاره‌ها بسیار کوچک هستند در واقع یک پنجم اندازه خورشید داشته و ۵۰ برابر کم نور‌تر است.
در مقایسه می‌توان گفت که خورشید ۳۳۳,۰۰۰ برابر سنگین‌تر از زمین است. در حالی که ستاره GJ 3512b تنها ۲۷۰ برابر از زمین سنگین‌تر است. وزن مشتری بزرگترین سیاره منظومه شمسی تقریباً ۱,۰۴۷ برابر کمتر از خورشید است. اندازه سیاره GJ 3512b تقریباً نصف مشتری است؛ اما حتی در این حالت، هم تقریباً ۲۵۰ برابر کمتر از ستاره خود است.
این مورد بسیار عجیب به نظر می‌رسد، از این رو GJ 3512b را برای چرخیدن به دور یک کوتوله قرمز با این اندازه، باید بسیار بزرگ‌تر از این باشد. کریستوف مورداسینی؛ نویسنده این مطالعه، به بی بی سی گفت: «در اطراف چنین ستاره‌هایی فقط باید سیاره‌هایی با اندازه زمین یا قدری عظیم‌تر از ابر زمین‌ها وجود داشته باشد». (super-Earth یا ابر زمین جرمی بین ۱ تا ۱۰ برابر زمین داشته اما این طبقه‌بندی تنها مربوط به جرم آن بوده و به هیچ وجه قابل سکونت نیستند).
وجود GJ 3512b، مدل “جمع شدن هسته” که برای توصیف چگونگی شکل‌گیری سیارات منظومه شمسی مورد استفاده می‌گیرد را زیر سوال می‌برد. این مدل توسط دانشمندان زیادی پذیرفته شده و توضیح می‌دهد که سیاره‌هایی مثل زمین چگونه شکل گرفته‌اند. GJ 3512b برای مدل “ناپایداری دیسک” یک نظریه بسیار قوی ایجاد می‌کند که با یافته‌ها هماهنگ‌تر است.
خوان کارلوس مورالس، نویسنده اصلی گفت: «برای اولین بار، ما سیارات فراخورشیدی را عیناً توصیف کرده‌ایم که نمی‌توان با استفاده از مدل «شکل‌گیری پیوستگی هسته‌ای» توضیح داد. این سیاره خارجی ثابت می‌کند که احتمالاً در شکل‌گیری سیارات غول‌پیکر، مدل ناپایداری گرانشی نقش داشته باشد.”
