آنچه چشمان ما هرگز قادر نیستند ببینند!
چشم انسان می‌تواند طول موج‌های نوری را در محدوده ۳۸۰ تا ۷۴۰ نانومتر پردازش کند. با این حال، یک محدوده نور وجود دارد که ما قادر به دیدن آن نیستیم. این هفته می‌خواهیم عکس‌هایی از فضا را منتشر کنیم که طول موج مادون قرمز از ۷۴۰ نانومتر تا ۱ میلی متر اندازه دارند. به همین دلیل ناسا دارای تلسکوپ‌هایی مانند اسپیتزر است و آنچه را چشمانمان هرگز نمی‌توانند ببینند را به ما نشان می‌دهند.
عکس اول: کهکشان NGC 5195
در عکس اول مجموعه‌ای چهار قسمتی از یک کهکشان به نام NGC 5195 را نشان می‌دهد که با طول موج‌های مختلف عکاسی شده است.نکته قابل توجه این است که کهکشان مذکور بیش از ۲۳ میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد.
عکس دوم : سحابی اریون
این تصویر مادون قرمز از سحابی اریون به ستاره شناسان این امکان را می‌دهد تا غبارهایی را که از شکل‌گیری ستارگان تشکیل می‌شود، مشاهده کنند. منطقه آبی کم رنگ مرکزی، گرمترین قسمت سحابی است وبخش‌های جانبی قسمت خنک سحابی‌اند که قرمز به نظر می رسند.
عکس سوم: Cygnus X
Cygnus X یک مجموعه ستاره‌ای غول پیکر است که حاوی حدود ۳ میلیون جرم فضایی است. این تصویر CygnusX را در نور مادون قرمز ، گرم و درخشان نشان می‌دهد. لکه‌های سفید روشن جایی است که ستاره‌ها در حال شکل گیری و تولد هستند و گاز و گرد و غبار قرمز رنگ را که پس از تولد آنها منتشر می‌شود، نشان می دهد.
عکس چهارم: ساختار اسکلتی یک کهکشان
این تصویر در نگاه اول ممکن است مانند یک گودال ترسناک ماگما و گدازه به نظر برسد، اما در واقع یک کهکشان است که محققان با فیلتر کردن نور مرئی و نشان دادن نور مادون قرمز، ساختار اسکلتی مرکز کهکشان را نشان داده‌اند که از گرد و غبار ساخته شده است. این تصویر به محققان ایده خوبی می‌دهد که چه مقدار گرد و غبار در یک کهکشان است.
عکس پنجم: مهدکودک ستاره‌ای
این عکس از منطقه عجیب و غریب فضایی است که در واقع می‌توان گفت مهد کودک پر ستاره به نام W40 است. حباب‌های بزرگی از گاز را می‌بینید که در بدو تولد ستاره‌ها منتشر می‌شود. برخی از ستاره‌های این منطقه به قدری بزرگ هستند که ۱۰ برابر بیشتر از خورشید کهکشان ما جرم دارند.
عکس ششم : هسته کهکشان راه شیری
در مرکز کهکشان راه شیری ما هسته‌ای قرار دارد و با ستاره‌های زیادی که در آنجا مستقر هستند، به زیبایی می‌درخشد. تلسکوپ فضایی Spitzer ناسا از مقدار گاز و غبار در این هسته غافلگیر شده است و درخشش قرمز مواد یونیزه‌ای گرم را در آنجا آشکار می‌کند. علاوه بر تعداد زیادی ستاره، مرکز کهکشان ما دارای یک سیاه چاله عظیم با اندازه ۴ میلیون برابر جرم خورشید است. با عبور ستاره ها از این بدنه، آنها بلعیده می شوند و انرژی گرم از بین می‌رود و این درخشش به ما کمک می‌کند تا بدانیم دقیقاً چه چیزی در این منطقه فعال است.
